«زیارت، تعظیم، تکریم، گرامیداشت و یادکرد انسانهای شایسته، هنرمند، فرهیخته، فرهنگساز، نقشآفرین، مصلح، متحوّلکنندة تاریخ... و نیز زنده نگه داشتن نام و یاد آنها پس از مرگ، لازمة محبّت، عشق و ارادت انسانها به نیکیها و کمالات است و ریشه در فطرت و سرشت آدمی دارد» دیدار و گرامیداشت بزرگان هر قوم یا اماکن مقدّس، از گذشتهها مرسوم بوده است. مردم به دیدار یکدیگر یا به آرامگاه افراد، مکانهای مذهبی مثل مساجد، معابد، نمادهای مذهبی میروند و با ...